Dawno nie ukazał się żaden mój tekst, a jeszcze dłużej nie pisałem o muzyce. Poniżej popełniłem co nieco o różnych moich znaleziskach. Mam nadzieję, że będzie się Wam lepiej słuchało tych wykopalisk…
Muzykę do tego tekstu możecie odsłuchać na moim kanale.
Dwanaście lat temu w Pizie założono grupę Eveline’s Dust, która wydała jedną EP-kę oraz dwa albumy, ostatni pięć lat temu. Za wiele o tym zespole się nie dowiedziałem, ale gra pięknie.
W jej muzyce można się doszukać inspiracji twórczością takich legend jak King Crimson i Genesis, a także Stevena Wilsona. Kwartet nie trzyma się sztywno stylistyki neo-prog i potrafi skręcić w stronę jazz-rocka lub metalu.
Była sobie kiedyś włoska grupa Banaau. Założono ją w 1990 roku, ale dopiero w 2015 roku ukazał się singiel, czy też pięcioutworowa EP-ka pod tytułem The Burial. Rok później nastąpiła zmiana nazwy zespołu na Hollowscene i w 2018 roku ukazał się jedyny album tego nowego projektu pod tytułem oczywiście Hollowscene. Moje „oczywiście” jest nieco żartobliwe, ponieważ bardzo wiele debiutanckich albumów jest selftitled.
I tu zaczyna robić się ciekawie. Wspomniana około dwudziestominutowa EP -ka jest inspirowana pierwszą częścią poematu Thomasa Stearnsa Elliota pod tytułem Ziemia jałowa.
Z kolei album składa się z 42 minutowej kompozycji Broken Coriolanus podzielonej na pięć nagrań, a inspirowanej tragedią Wiliama Shakespeare’a Koriolan. Tytułowy Koriolan to legendarny rzymski żołnierz Gnejusz Marcjusz, który przydomek Koriolan otrzymał za zdobycie miasta Corioli. To tak w skrócie. Co ciekawe odniesienie do Koriolana znajduje się również w Ziemi jałowej Elliota (Revive for a moment a broken Coriolanus).
Po zakończeniu muzycznej opowieści o Koriolanie następuje utwór The Worm, dla którego inspiracją był wiersz Edgara Allana Poe o ludzkiej śmiertelności i nieuchronności śmierci pod tytułem Robak zdobywca (The Conqueror Worm).
Płyta kończy się coverem utworu grupy Gentle Giant pod tytułem The Moon Is Down z wydanej w 1971 roku płyty Acquiring The Taste.
Skoro mowa była o brytyjskim Gentle Giant, to też warto dwa słowa o niej powiedzieć. W ciągu dziesięciu lat działalności wydała dwanaście studyjnych albumów. Z wymienionego wyżej zaprezentuję utwór Pantagruel’s Nativity. To oczywiście odniesienie do pięciotomowej powieści Françoisa Rabelais’go opisującej losy dwóch olbrzymów: Gargantui i jego syna Pantagruela.
Uciekł mi z playlisty ten utwór…
W 2003 roku we francuskim Grenoble założono grupę anasazi (nazwa pisana wyłącznie małymi literami), której miano oznacza „starożytnych” w języku Navajo.
Jak się doczytałem, inspiracją do nadania grupie tej nazwy był ostatni odcinek drugiego sezonu serialu Z archiwum X, który tak właśnie jest zatytułowany. W bieżącym roku ukazały się dwa single i skłoniło mnie to do przybliżenia wam ich twórczości.
Tematyka ich utworów jest różnorodna, a muzyka (przynajmniej moim zdaniem) bardzo ciekawa, szkoda tylko, że sporo trzeba się nakopać, aby dotrzeć do czegoś konkretnego na temat utworów. Mogę jednak wam powiedzieć, że śpiewają o miłości, podświadomości, różnego rodzaju lękach, a płyta playing ordinary people zawiera sporo wątków autobiograficznych. Zespół ma na koncie sześć albumów studyjnych i cztery EP-ki. Gra na nich wyjątkową mieszankę rocka progresywnego i metalu z dość wyraźnymi wpływami popu.
Kolejne wykopalisko z ziemi włoskiej to Kerygmatic Project. Z tego co widziałem jest bardzo mało osłuchane, a szkoda, bo grają bardzo przyjemnie. Fani na przykład Genesis powinni być zadowoleni.
Jak zespół wyjaśnia na swej stronie internetowej termin Kerygmatic pochodzi od greckiego słowa „Kerygma” i ma dwa podstawowe znaczenia, a z obu grupa przyjęła aspekty, które najlepiej ją reprezentują.
Pierwsze znaczenie to „przesłanie” lub „proklamacja”. Jest to główne znaczenie przyjęte przez trio: Projekt Kerygmatic chce muzycznie przekazać znaczenie komunikatywności, rozpowszechniania idei w sensie globalnym.
W znaczeniu filozoficzno-teologicznym termin „Kerygma” oznacza najwcześniejszy przykład chrześcijańskiego kazalnictwa.
Grupę stworzyli w 1998 roku Samuele Tadini, Danilo Nobili i Marco Campagnolo, w celu komponowania oryginalnej muzyki, która nawiązuje stylem i konstrukcją do brytyjskiej tradycji rocka progresywnego lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Muzyka Kerygmatic Project ma wiele odcieni i kolorów. Nie ma być czymś całkowicie nowym, ale stanowić jakby renesans tej tradycji. Oryginalność ich twórczości ma polegać na tym, że literatura, historia, psychologia, sztuka, nauka, filozofia i teologia stały się dziedzinami badań zespołu, który nie chce tworzyć muzyki wyłącznie dla ciała, ale także dla umysłu.
I jeszcze raz Francja. Tym razem ekipa pod nazwą Heldon. Praktycznie cały okres jej działalności przypadł na lata 1974 -78. Nazwa zespołu została zaczerpnięta z powieści The Iron Dream z 1972 roku autorstwa Normana Spinrada, twórcy wielu powieści i opowiadań, a także scenariusza do 35 odcinka pierwszej serii Star Trek. Heldon, to nazwa Wysokiej Republiki Heldon, która opierała się na zasadach zabijania mutantów i utrzymywania ludzkości w czystości rasowej.
Za lidera zespołu Heldon uważać należy multiinstrumentalistę Richarda Pinhasa, zwanego czasem francuskim Robertem Frippem, więc tytuł jednego z utworów In the Wake of King Fripp nie powinien nikogo dziwić.
Pinhas jeszcze za czasów istnienia Heldonu zaczął wydawać solowe albumy i wydał ich całe mnóstwo. Ponieważ ostatnio była premiera drugiej części filmu Diuna przypomnę, że w 1978 roku ukazał się jego album Chronolyse składający się z siedmiu wariacji na temat Bene Gesserit, około półgodzinnej suity Paul Atreides oraz utworu zatytułowanego Duncan Idaho.
___________________________________________________________
Lista utworów:
anasazi – nobody listenig 5:16
Eveline’s Dust – The Painkeeper 8:11
Eveline’s Dust – Rain over Gentle Travellers 9:37
Eveline’s Dust – Regrets 5:57
Banauu – Unreal City 8:51
Hollowscene – Traitor 8:43
Hollowscene – Rage and Sorrow 13:13
Hollowscene – The Worm 7:54
anasazi – red river’s end (2024 r.) 6:20
anasazi – shine a light – symphonic version 2024 9:16
anasazi – far, beyond love 7:03
Kerygmatic Project – The Time Machine 11:55
Kerygmatic Project – Dreaming in the Garden of Heaven 7:29
Heldon – Bolero 21:44
Heldon – In the Wake of King Fripp 6:36
Richard Pinhas – Duncan Idaho 6:13
Eveline’s Dust – Dreaming of Her 7:55
Kerygmatic Project – Beautiful You Tonight 7:42
___________________________________________________________
Link dla osób chcących wesprzeć moją amatorską działalność lub po prostu zafundować kawę, jeśli znaleziska się spodobają…
https://buycoffee.to/appiotr