Jednym z najbardziej popularnych wątków w literaturze fantastycznej jest spotkanie z obcą cywilizacją. Spotkanie może mieć miejsce na ziemi, w przestrzeni kosmicznej, odległej planecie, a nawet w odległej galaktyce. Najczęstszą konsekwencją takich spotkań jest walka pomiędzy ludźmi i przedstawicielami obcej cywilizacji.
W roku 1898 Herbert George Wells opublikował swoją powieść zatytułowaną Wojna światów, która na stałe weszła do kanonu literatury S-F. W powieści przedstawiona jest inwazja Marsjan na Ziemię. Najeźdźcy chcą opanować naszą planetę, a ziemianie mają stanowić dla nich źródło pożywienia. Wells wykorzystał tę historię by opisać różne postawy społeczne, które ujawniają się podczas globalnego zagrożenia.
W roku 1938, aktor i reżyser Orson Welles wyreżyserował słuchowisko radiowe na motywach powieści. Spektakl został wykonany i wyemitowany na żywo 30 października 1938 roku z okazji święta Halloween. Pierwsza część słuchowiska przybrała formę typowej audycji radiowej, która osoby niezorientowane czego słuchają, mogła oszukać i sprawiać wrażenie relacji z prawdziwych wydarzeń. O rzekomej panice jaką wywołało słuchowisko wśród słuchaczy w roku 1975 powstał film zatytułowany The night that panicked America (Noc która wstrząsnęła Ameryką).
W 1958 roku powstała pierwsza ekranizacja powieści, i to właśnie po jej obejrzeniu, amerykański kompozytor Jeffry Wayne wraz ze swym ojcem, zakupił prawa do muzycznej adaptacji tej historii.
Był to rok 1975.
Kolejne trzy lata upłynęły na adaptacji tekstu, komponowaniu i nagrywaniu płyty. Za większość tekstów na płycie odpowiada Gary Osborne – angielski piosenkarz i twórca piosenek.
W końcu w 1978 roku dwupłytowe wydawnictwo zatytułowane Jeff Wayne’s Musical Version of The War of the Worlds ujrzało światło dzienne, stając się światowym bestsellerem sprzedanym w wielu milionach egzemplarzy na całym świecie.
Dzieło ma formę oratorium w stylu progresywnego rocka z wykorzystaniem orkiestry smyczkowej. Poszczególne utwory są powiązane narracją i charakterystycznym leitmotivem, w warstwie tekstowej wyrażają uczucia różnych postaci znanych z powieści. Jeff Wayne, chcąc zachować formę przypominającą opowieści przedstawionej z punktu widzenia różnych osób, zaprosił do udziału w nagraniu wielu znanych ówcześnie artystów.
I tak w rolę narratora i dziennikarza wcielił się amerykański aktor Richard Burton, który swoją część nagrania zarejestrował w trakcie pracy nad drugą częścią filmu Egzorcysta. Nagrania dokonał bez usłyszenia muzyki, w trakcie jednej trzygodzinnej sesji.
W postać artylerzysty wcielił się David Essex, przyjaciel kompozytora, brytyjski piosenkarz, kompozytor i aktor.
Phil Lynnot, brytyjski muzyk lider grupy Thin Lizzy, wcielił się w postać Nathaniela, angielska wokalistka musicalowa i aktorka, Julie Covington, wcieliła się w rolę Beth.
Justin Hayward, brytyjski muzyk, gitarzysta i wokalista grupy The Moody Blues, odpowiada za The Sung Thoughts of the Journalist (Wyśpiewane Myśli Dziennikarza). Fragment płyty zatytułowany Forever Autumn był jednym z singli promujących wydawnictwo.
Oprócz nich w nagraniu pojawia się wielu wykonawców, którym towarzyszy orkiestra smyczkowa ULLAdubULLA i zespół rockowy Black Smoke Band, którymi kierował sam kompozytor.
Wszystko to składa się na bardzo udany projekt muzyczny, który w dalszym ciągu sprawia wiele radości piszącemu te słowa. Nie pamiętam dobrze kiedy po raz pierwszy usłyszałem całe nagranie, wiem natomiast, że pierwszym utworem z tej płyty była radiowa wersja The Eve of the War, która znalazła się na składance firmy Sony dołączonej do pierwszego zakupionego przeze mnie odtwarzacza kompaktowego.
W późniejszych latach powstały różne edycje tego wydawnictwa, ze zmienionym narratorami (inna na rynek niemieckojęzyczny lub hiszpańskojęzyczny), w wersji skróconej przygotowanej specjalnie dla rozgłośni radiowych. W roku 1999 firma Pixelogic wykonała wersję gry na Sony PlayStation również pod tytułem Jeff Wayne’s The War of the Worlds.
Wypada także wspomnieć o dwóch trasach koncertowych ze spektaklem. W pierwszej jako głos narratora wykorzystano oryginalne nagranie Richarda Burtona uzupełnione animacją komputerową, w drugim w jego rolę wcielił się aktor Liam Neeson. Jego postać także była prezentowana jako komputerowa animacja.
Wszystko to jest dodatkiem, uzupełnieniem wzbogacającym album, który sam w sobie dostarcza wielu przeżyć.
W 2005 roku pojawiło się wznowienie oryginalnego wydawnictwa z dźwiękiem wielokanałowym. Jeśli ktoś będzie miał okazję kupić lub pożyczyć to wydawnictwo, z całego serca polecam. Dodatkowe wrażenia zapewnione.
Nie pozostaje mi nic innego, jak zaprosić do zapoznania się z albumem (jest dostępny w serwisach streamingowych) i do następnego razu.